juni 30, 2025
“Heel interessant” en “Kan ik hier nog eens terugkomen?”. Het kijkje achter de schermen bij drie circulaire ondernemers in Breda smaakte naar meer. De deelnemers aan de circulaire fietstocht kwamen ook van buiten Breda ondanks het tropisch warme weer. De Brabantse Milieufederatie organiseerde de fietstocht in het kader van het Zero Waste Festival dat van 18 tot 22 juni in Breda werd gehouden.
Bij de eerste halte ging het over hergebruik van bouwmaterialen. Patrick Vermeulen van Vermeulen Sloopwerken vertelde over de uitdagingen van circulair slopen. Hij gaf een rondleiding langs de vele deuren, wasbakken, houten balken en ijzeren hekken die hij een tweede leven hoopt te geven. Materialen die iedereen weleens in containers ziet liggen en waarbij je je afvraagt of dat niet hergebruikt kan worden. “Dat kan!” was het goede nieuws van Patrick, maar het blijkt niet zo simpel als het lijkt. De toelichting die Patrick gaf op kwaliteitseisen, opslagruimte en sloopkosten maakte dat wel duidelijk. Nieuwsgierig? Vermeulen Sloopwerken verkoopt ook aan particulieren, dus neem een kijkje op de website voor de openingstijden. Na een verkoelende traktatie ging de tocht verder naar de tweede halte.
Bij het textielsorteercentrum van Vindingrijk confonteerde bedrijfsleider John Hinten de deelnemers met een aantal schrikbarende feiten over de textielindustrie en afgedankte kleding. Dat de textielindustrie voor veel milieuproblemen zorgt, wisten de meesten wel. Maar dat meer dan 30% van de wereldwijde textielproductie jaarlijks ongedragen wordt weggegooid, was voor velen nieuw. Ook kleding van teruggestuurde bestellingen wordt vernietigd (en die zit bij de andere 70%!). Met alle kleding die nu op de wereld aanwezig is kunnen we nog vijf generaties toe, zo wist John te vertellen. En: 80% van de tijd draag je maar 20% van je kleding.
Tijd voor herbezinning, want bij Vindingrijk in Breda wordt jaarlijks 300 tot 350 ton kleding binnengebracht, en daar zitten de vele tonnen textiel uit de gemeentelijke textielcontainers nog niet eens bij. Ook is daarbij nog niet meegerekend dat 50% van het afgedankte Bredase textiel bij het restafval komt en dus verbrand wordt. Hoewel kleding goed is voor rond de 30% van de omzet van kringloopwinkel Vindingrijk, is toch heel veel van de gebrachte kleding niet geschikt voor de verkoop. Dit textiel gaat naar Wolkat in Tilburg. Daar worden er vezels van gemaakt die weer hergebruikt worden. Via deze route komt maar 4% in de verbrandingsoven terecht. De boodschappen die John Hinten de deelnemers meegaf: 1. Koop minder kleding! 2. Breng al het textiel dat je wegdoet naar de textielcontainer of de kringloopwinkel en gooi het niet bij het restafval!
Zo’n 5 fietsminuten later kwam de volgende halte in zicht: PlaST(i)EK, één van de circulaire ondernemers op creatief bedrijventerrein STEK. Daar vertelde Jilles Verschoor hoe hij vanuit het bankwezen overstapte naar de wereld van hergebruik van plastic tuinstoelen. Een pad van zoeken en uitproberen, maar inmiddels slaagt hij erin om het materiaal waar ze uit bestaan (polypropeen, gemaakt van aardolie) lokaal om te zetten naar granulaat waar hij vervolgens kleurrijk en oersterk recyclebaar tuinmeubilair van maakt. Heel bruikbaar, en met een kunstzinnig tintje, zoals de tuinbank in de blauwe en rode kleuren van de klimaatbarcode. Het proces liet Jilles ter plaatse zien.
Net als bij de andere twee haltes leverde dit vragen op over levensduur en kwaliteit van materialen, de échte prijzen van grondstoffen en de markt: concurrentie met volledig nieuwe producten blijft een uitdaging. De R-ladder (liefst refuse, dan reuse, dan pas recycle) kwam ook nog aan bod.
