‘Al doende leert men’ over voedselbos De Pullenhap

Nieuws | Thema: Voedselbossen

november 27, 2019

‘Al doende leert men’ over voedselbos De Pullenhap

Charlotte van Swieten (rechts) legt het voedselbosontwerp uit aan Mayke Westerink (links) van de BMF.

Charlotte van Swieten zorgt vanuit het buurtbeheer De Pullen-Ekerschot in Oirschot voor het voedselbos De Pullenhap. Haar doel: een aangename verblijfsruimte creëren waar uiteindelijk de hele buurt de vruchten van kan plukken. Voedselbos De Pullenhap is een van de vijf voedselbossen die met behulp van het Koepelplan wordt aangelegd.

Tussen de maïs- en grasvelden aan de rand van een woonwijk in Oirschot ligt een wild beplant perceel van zo’n 0,6 hectare. Voor een leek ziet het er nu nog uit als een rommeltje, maar Charlotte ziet veel potentie in het stukje grond. De gemeente Oirschot is eigenaar van de grond, dat vroeger een maïsveld en 1-jarige bloemenwei was. Nu is het de taak van Buurtbeheer om het een nieuwe functie te geven en dat lukt. De biodiversiteit is namelijk al toegenomen.

Werken met de natuur

Terwijl de schemering langzaam inzet loopt Charlotte met hond Donna door haar voedselbos. Dit doet ze elke dag. Ze verschuift een paar takken en laat tussen het onkruid de geplante gewassen zien. “Kijk, dit was een perenboom. Maar die heeft de zomer met 40 graden niet overleefd,” zegt ze terwijl ze haar schouders ophaalt.

Het is vooral observeren en oriënteren voor de nuchtere Brabander. Want wat precies zal groeien op het perceel, weet Charlotte nog niet. “Je werkt met natuur, je weet nooit wat de natuur doet. Zo heb je te maken met grond, wind, neerslag, droogte en bijvoorbeeld wild. Ik geef het voedselbos de kans om zelf te groeien. Hoe meer de mens er vanaf blijft, hoe beter.”

Ontwerp

Schetsen van voedselbos De Pullenhap.

Hoewel Charlotte de natuur vooral haar eigen gang wil laten gaan, heeft een voedselbos enige structuur nodig. Vooral in de eerste jaren. Zo zijn er tekeningen gemaakt met een plan voor het voedselbos. Deze ontwerpen zijn gemaakt door Viviane Smit. “De kunst is om een microklimaat te realiseren”, legt Charlotte uit. “Door bijvoorbeeld in een vroeg stadium een windscherm te planten met hagen. Hierdoor staat de lagere beplanting beschut.” Dat moet je echt doen, benadrukt Charlotte, die dit op bittere wijze heeft ondervonden.

De praktijk is altijd anders dan de theorie. “Af en toe plant je iets, en dan gaat het dood, bijvoorbeeld vanwege een storende bodemlaag.” Maar dat hoort er volgens Charlotte bij. Door de extreme hitte van afgelopen zomer zijn diverse gewassen verschroeid of zaad niet opgekomen. “Je moet in je achterhoofd ook bezig zijn met de toekomst. De zomers worden waarschijnlijk steeds warmer. Dus ik zal op zoek moeten gaan naar planten die goed tegen droogte kunnen.” Ze zal er spelenderwijs achter komen wat het op het perceel goed doet.

Voor de buurt

Naast het ondersteunen van biodiversiteit, vindt de natuurliefhebber de maatschappelijke aspecten van dit voedselbos belangrijk. Wat Charlotte voorop stelt, is dat het stukje grond een gemeenschappelijke functie krijgt. Zo wil ze samenwerken met voedselbanken en scholen benaderen, zodat de kinderen mee kunnen helpen met het planten en uiteindelijk ook kunnen rondlopen in het eetbare bos. Daarom houdt ze rekening met wat ze plant. Niet alle planten zijn eetbaar.

Ook hoopt Charlotte dat De Pullenhap een sociale functie krijgt voor mensen die minder te besteden hebben. “Het zou mooi zijn als zij gratis wat kunnen plukken in het bos. Ik vertrouw erop dat de mensen elkaar allemaal wat gunnen en niet alles voor zichzelf leegplukken.” Zelf hoeft ze er geen slaatje uit te slaan. “Ik doe dit echt vanuit buurtbeheer. Misschien dat we uiteindelijk leuke dingen rondom het voedselbos kunnen organiseren, zoals een picknick, maar het is geen verdienmodel.” Charlotte vindt het in dit stadium nog lastig om buurtgenoten mee te krijgen in haar enthousiasme.

Geen wandelende boswachter

Charlotte van Swieten op haar voedselbos.

Ze is zelf enthousiast geraakt na het meedoen aan een cursus voedselbossen van de BMF, een aantal jaar geleden. Maar al veel eerder begon haar passie voor de natuur. Charlotte, werkzaam bij Waterschap de Dommel, zat altijd al in de natuurlijke hoek. Ze heeft onder andere bosbouw en cultuurtechtniek gestudeerd.

“Vroeger had ik als kind een moestuin met regenton, maar daar deed ik natuurlijk niks mee…” Tegenwoordig is dit wel anders. Ze zorgt niet alleen voor het voedselbos, ook haar eigen tuin staat vol met planten en gewassen, waar ze graag mee experimenteert. “Soms stop ik gewoon een winterpeen of een blad boerenkool in de grond om te kijken wat er gebeurt. Prachtig als zo’n blad gaat bloeien en zaad geeft. Ik ben geen wandelende boswachter hoor. Ik vind natuur gewoon leuk en bovenal belangrijk,” grapt ze.

Binnen nu en een jaar hoopt Charlotte de eerste vruchten te kunnen oogsten. “Misschien aardbeien, peren, appels. We zien wel.” De eerste appels zijn door de vogels opgegeten, die hadden vreselijke dorst.

 

 

Tags:

Neem contact op

Laatste nieuws

  • Nieuws
    26 maart 2024 Gedreven Brabanders duiken in de omgevingswet met training ‘Vergroen je buurt met de omgevingswet’
  • Nieuws
    25 maart 2024 Verbinding en inzichten bij coalitiedag Boer&Buur met natuur
  • Nieuws
    25 maart 2024 Natuurorganisaties blijven strijden voor Europese natuur
  • Nieuws
    13 maart 2024 Ecodorp Klein Oers wint prijs voor meest circulaire bewonersinitiatief van Brabant
  • Nieuws
    27 februari 2024 Natuurherstelwet definitief aangenomen door Europees Parlement

Meer nieuws